Τα μπλόκα του καλοκαιριού του 1944 είναι σε μεγάλο βαθμό στιγμή ενός εμφύλιου πολέμου. Η συμμετοχή των Ταγμάτων Ασφαλείας και η επικέντρωση στις ΕΑΜικές περιοχές υλοποιήθηκε από με συμμετοχή γερμανικών δυνάμεων αλλά σε μεγάλο βαθμό σχεδιάστηκε και οργανώθηκε από “εθνικές” ελληνικές δυνάμεις με το βλέμμα στραμμένο στο ποιες κοινωνικές δυνάμεις θα έχουν την εξουσία την επόμενη της απελευθέρωσης.

Γιατί ήδη από το 1943 και πολύ περισσότερο το 1944 οι αντικομμουνιστικές “εθνικές” οργανώσεις συνεργάζονται με τη δοσιλογική κυβέρνηση και με τα Τάγματα Ασφαλείας (όταν δεν τα στελεχώνουν κιόλας), με τη όχι πάντα σιωπηρή στήριξη συμμαχικών δυνάμεων (δηλ. των Βρετανών).

Ουσιαστικά το καλοκαίρι του 1944 υπάρχει μια ευρύτερη σύμπραξη των αστικών δυνάμεων και των εκτελεστικών τους οργάνων, χωρίς μεγάλες διακρίσεις “αντιστασιακών” και “συνεργατών” εναντίον του “κοινού εχθρού” δηλαδή του ΕΑΜ.

Αυτοί είναι οι – όχι και τόσο μακρινοί – πρόγονοι τόσο της μετεμφυλιακής δεξιάς (συμπεριλαμβανομένης της ΝΔ) και εν μέρει και του “Κέντρου”. 
Απωθημένη μνήμη σε μεγάλο βαθμό καλό είναι να έρχεται στο προσκήνιο όποτε μπορούμε και όσο μπορούμε.

Παναγιώτης Σωτήρης (fb)