Όλη αυτή η ρεπορταζοφλυαρία για το άνοιγμα Γυμνασίων και Λυκείων που σφραγίστηκε με την επίσημη ανακοίνωση για την 1^η Φλεβάρη επιμένει, στις περισσότερες περιπτώσεις, να αγνοεί τους βασικούς όρους για την ασφαλή λειτουργία τους. Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι ανοίγουν όπως ακριβώς έκλεισαν, χωρίς ουσιαστικά μέτρα προστασίας, πέρα από τα συνηθισμένα που δεν μπορούν να θωρακίσουν ουσιαστικά μαθητές, εκπαιδευτικούς, γονείς απέναντι στην πανδημία.  Με λίγα λόγια το υπουργείο της Παιδείας πουλάει φούμαρα και φουμάρει στη ζούλα χαρμάνια υποκρισίας.

Χωρίς ουσιαστικά μέτρα προστασίας – Εγκληματική αδιαφορία 

Στο διάστημα των εννέα μηνών από την εκδήλωση της πανδημίας,  η κυβέρνηση αντιμετώπισε την υγειονομική κρίση και την ασφαλή παρουσία μαθητών/τριών και εκπαιδευτικών στα σχολεία με εγκληματική αδιαφορία. Αγνόησε τα αιτήματα και τις προτάσεις του εκπαιδευτικού κινήματος και των ομοσπονδιών των εκπαιδευτικών και ολόκληρης της εκπαιδευτικής κοινότητας, αρνούμενη πεισματικά να εξασφαλίσει τις προϋποθέσεις που απαιτούνται   ώστε αυτά  να λειτουργήσουν με όρους ασφάλειας για μαθητές και εκπαιδευτικούς και να προστατευθεί το μορφωτικό δικαίωμα και αγαθό για τη νέα γενιά. Δεν πήρε ούτε ένα μέτρο για αραίωση των μαθητών ανά τμήμα, δεν προχώρησε σε προσλήψεις του απαραίτητου προσωπικού καθαριότητας για την κάλυψη των αυξημένων αναγκών, δεν ενίσχυσε τα σχολεία με υγειονομικό υλικό προστασίας, δεν προχώρησε σε ένα σχέδιο επιδημιολογικής επιτήρησης με μαζικά, στοχευμένα κι επαναλαμβανόμενα τεστ.  

Ακροδεξιά τοποθέτηση της κυβερνητικής ΔΑΠ-ΝΔΦΚ με αφορμή το νομοσχέδιο Κεραμέως

Μεσούσης της πανδημίας η κυβέρνηση μείωσε κατά 572 εκατομμύρια τον προϋπολογισμό για την υγεία αλλά μείωσε και αυτόν της παιδείας κατά 6 εκατομμύρια επιπλέον από τα άλλα 125 εκατομμύρια που “έφαγε” από τον περσινό προϋπολογισμό. Τα αποτελέσματα αυτών των πολιτικών απεικονίζουν οι υψηλοί αρνητικοί στατιστικοί δείκτες της πανδημίας στην Ελλάδα η οποία με 47%  μικρότερη θετικότητα στα δείγματα μεταξύ των χωρών της ΕΕ-27, εμφανίζει 38% περισσότερους θανάτους.  

Άνοιγμα με ορυμαγδό αντιεκπαιδευτικών μέτρων 

Με το άνοιγμα των σχολείων τίποτα δε θα είναι, όπως παλιά καθώς η συνεχιζόμενη πανδημία αποδεικνύεται μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για κυβέρνηση και ΥΠΑΙΘ. Μαζί με τη διασπορά του ιού χέρι – χέρι και η διασπορά ρυθμίσεων για όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης με συνταγή όλων των νεοφιλελεύθερων ονειρώξεων των ΕΕ–ΟΟΣΑ – ΣΕΒ που δεν είχε γίνει δυνατό να πραγματοποιηθούν μέχρι τώρα.

Να σημειώσουμε στο σημείο αυτό ότι αυτός ο βομβαρδισμός αντιεκπαιδευτικών ρυθμίσεων που «μαντάρουν» και «μοντάρουν» το  εκπαιδευτικό DNA σε ακραίες νεοφιλελεύθερες κατευθύνσεις, υποστηρίζεται από μια πρωτοφανή -σε μεταμφίεση- προπαγανδιστική πυροβολαρχία: Πρώτον από την επιβαλλόμενη από την κυβέρνηση ακινησία της εκπαιδευτικής κοινότητας  την ίδια ώρα που η πρώτη επιχειρεί να δέσει με αλυσίδες τη δεύτερη. Δεύτερον από το «τείχος» της πετσο – μπουκωμένης δημοσιογραφίας που δίνει τα  ρέστα της να παρουσιάσει αφενός το μαύρο – άσπρο ζαχαρώνοντας τα αντιεκπαιδευτικά μέτρα και αφετέρου να μαυρίσει κάθε αντίσταση από τη μεριά της εκπαιδευτικής κοινότητας.

Εκπαίδευση στη δίνη των ταξικών φραγμών και της κρατικής καταστολής

Με ορυμαγδό αντιεκπαιδευτικών μέτρων κυβέρνηση και ΥΠΑΙΘ επιδιώκουν να διαμορφώσουν μια «κανονικότητα» για ένα σχολείο ακόμα πιο αυταρχικό και ταξικό. Εν αρχή η αξιολόγηση των μαθητών με τα σχολεία κλειστά, εξυπηρετεί την πολιτική επιδίωξη να καθιερωθεί η τηλεκπαίδευση ως κανονική εκπαίδευση, ώστε να βρίσκεται στη διάθεση του κράτους, που θα τη χρησιμοποιεί κατά το δοκούν σε βάρος των πιο αποκλεισμένων κοινωνικά στρωμάτων του πληθυσμού, στα οποία συμπεριλαμβάνονται φυσικά και οι δικές μας μικρές νησιωτικές κοινωνίες.  

Το παρατεταμένο κλείσιμο των σχολείων καταστρέφει μια ολόκληρη γενιά μαθητών! -Τα σχολεία πρέπει να λειτουργήσουν ξανά τώρα και με ασφάλεια!

Παράλληλα η θεσμοθέτηση της τράπεζας θεμάτων στο ΓΕΛ εντείνει τους ταξικούς φραγμούς για τους φτωχότερους μαθητές. Το ίδιο ακριβώς όμως γίνεται και στο ΕΠΑΛ. Τα παιδιά θα εξωθούνται κατευθείαν στα νέα μεταγυμνασιακά ιδιωτικά ΙΕΚ. Το λύκειο, γενικό και επαγγελματικό, εκκαθαρίζεται από μαθητές και μαθήτριες. Οι βάσεις εισαγωγής στα ΑΕΙ είναι μηχανισμός παραγωγής 20.000 δυνητικών πελατών και πελατισσών ετησίως για τα ιδιωτικά κολέγια.  

Παράλληλα και το ΥΠΑΙΘ επιδιώκει να βάλει μπρος και τις  διαδικασίες αυτοαξιολόγησης/αξιολόγησης. Η αξιολόγηση, όχι μόνο δεν είναι «αθώα», αλλά όπου και αν εφαρμόστηκε και παρά την επένδυση με χίλιες δυο «αθώες» έννοιες συνδέθηκε με ένα ασφυκτικό σύστημα αξιολόγησης που αποτελεί κεντρικό μηχανισμό ανατροπής εργασιακών σχέσεων, ιδεολογικής χειραγώγησης και κατηγοριοποίησης σχολείων εκπαιδευτικών και μαθητών, εργαλείο βαθμολογικής- μισθολογικής καθήλωσης και απολύσεων.  

«Επί κυμάτων σφοδράς εποχής βαδίζουμε»

Να το πούμε καθαρά : Εδώ «πριονίζονται ρίζες ! Και όποιος, χωμένος στις συστάδες των θάμνων που τον περιβάλλουν χάνει το δάσος από το οπτικό του πεδίο, καλό είναι να κάνει ένα βήμα στα πλάγια για να δει καθαρότερα μπροστά του.

Η αξιοπρέπεια των γυναικών είναι πολύ σοβαρό ζήτημα για να την αφήσουμε στα χέρια του ΣΚΑÏ

Το πέρασμα στη νέα «κανονικότητα» είναι ήδη ζώσα πραγματικότητα. Απομένει να δει κανείς αν οι εκπαιδευτικοί, οι μαθητές και οι γονείς θα την πάθουν σαν τον βάτραχο που προσπαθεί να πηδήξει έξω από την κατσαρόλα με το καυτό νερό όταν έχει ήδη σπαταλήσει όλη την ενέργειά του προσαρμόζοντας τη θερμοκρασία του και πλέον δεν έχει τη δύναμη να αποδράσει. Η ιστορία της εκπαίδευσης, πάντως, και η εμπειρία φανερώνει ότι πολλές φορές η απόγνωση που δημιουργούσε ακινησία μετατρέπονταν σε θυμό που δημιουργούσε θύελλες και ότι μια σταγόνα ήταν ικανή για να ξεχειλίσει το ποτήρι στην εκπαιδευτική κοινότητα.

Οι επιτελείς του Υπουργείου, χέρι χέρι με τους διανοούμενους της αυλής και της οθόνης, ψυχές μαραγκιασμένες από δημόσιες αμαρτίες, βιάζονται να υποδυθούν  το ρόλο αυτού που γελά καλά επειδή γελά τελευταίος. Ωστόσο, κι αν τα βουνά μοιάζουν ακίνητα, οι γεωλόγοι ξέρουν καλά πως ζούμε σε μια θάλασσα στεριάς. Το εκπαιδευτικό κίνηµα οφείλει να σηκωθεί στις µύτες των ποδιών του, να διαπεράσει τα φράγµατα των κυρίαρχων µέσων µαζικής ενηµέρωσης, να συντρίψει τη ρητορική τού άδικου λόγου και να ορθώσει πύργο ατίθασο στη Σαλώµη του νεοφιλελευθερισµού που ετοιµάζεται να περιφέρει το κεφάλι της παιδείας προσφορά στους επιχειρηματίες της γνώσης.

Γιώργος Καββαδίας – Χρήστος Κάτσικας*

*Καθηγητές, μέλη του Εκπαιδευτικού Ομίλου – Αντιτετράδια της Εκπαίδευσης