γράφει η Νίνα Γεωργιάδου

Από τον Σοφοκλή μέχρι σήμερα, η Αντιγόνη εκπροσωπεί την αξιοπρέπεια, το δίκιο, το θάρρος, τη σύγκρουση με την απάνθρωπη εξουσία και γι αυτό, το συλλογικό όνειρο των καταπιεσμένων ανθρώπων.

ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΑ ΤΕΜΠΗ είναι η συμπερίληψη κάθε ατιμίας της βρόμικης εξουσίας.

• Αποκάλυψε τι σημαίνει το ξεπούλημα των δημόσιων αγαθών, από τις δημόσιες συγκοινωνίες μέχρι τη δημόσια υγεία και πόσο ευάλωτη είναι μια κοινωνία, με δομές που υπακούουν στην αδηφάγα αποκομιδή κέρδους.
• Έβγαλε στη φόρα τη βαθιά διαπλοκή της αδίστακτης εξουσίας, με λαθρέμπορους καυσίμων, μαφιόζους αποδέκτες, εντεταλμένους «πραγματογνώμονες» και εργολάβους μπαζωμάτων.
• Ξεμπρόστιασε τους μηχανισμούς μιας θεόστραβης, θεόκουφης, ξεπουλημένης «δικαιοσύνης», ανάρχιδων εκπροσώπων, που δεν τηρούν ούτε τα προσχήματα.
• Έκανε φανερό όλο το βάθος του βόθρου της ζέουσας προπαγάνδας, από τους Πορδοσάλτηδες, μέχρι το κρατικό τηλεκάναλο.
• Και για μια ακόμη φορά υπογράμμισε την απουσία κάθε δισταγμού της κρατικής καταστολής.

Ό τι ακολούθησε με τα το έγκλημα στα Τέμπη είναι η συμπερίληψη των μεγάλων διαχρονικών αξιών,

• Οι αδικοχαμένοι νεκροί, από το Δίστομο μέχρι την Παλαιστίνη, μένουν ζωντανοί στη συλλογική μνήμη και γίνονται δυναμική πρωτοπορία για αγώνες που, καμιά καταστολή, καμιά βρώμικη προπαγάνδα και καμιά ξεπουλημένη «δικαιοσύνη» δεν μπορεί να αναχαιτίσει.
• Οι αδικοχαμένοι νεκροί δεν θέλουν το βουβό και ανήμπορο πένθος.

Απαιτούν την αποκάλυψη του άδικου θανάτου, την απόδοση δικαιοσύνης, τη Νέμεση απέναντι στην Ύβρη.

Μένουν άταφοι νεκροί, όσο το κακό θανατικό δεν δικαιώνεται και αυτό δεν έχει σχέση με μεταφυσικές διερμηνείες αλλά με τη βαθιά ανθρώπινη ουσία περί δικαίου.

Το έγκλημα στα Τέμπη κατέγραψε τις πιο δυναμικές συγκεντρώσεις των τελευταίων χρόνων και κατέδειξε τη συσσωρευμένη λαϊκή αγανάχτηση για όλα τα παραπάνω και ακόμη περισσότερα, από τις κατασχέσεις, μέχρι την εργασιακή σαλαμούρα και τη βαθιά φτωχοποίηση.

Μαζί όμως κατέδειξε και την απουσία μιας πολιτικής πρωτοπορίας που να μπορεί να εμπνεύσει και να μετουσιώσει αυτή την αγανάχτηση, σε οργανωμένη αντίσταση.

Ίσως είναι θέμα χρόνου.

Ως τότε, το έγκλημα στα Τέμπη θα υπενθυμίζει την αναγκαία σύγκρουση ανάμεσα στη βαθιά σαπίλα της κρατικής εξουσίας με το διαχρονικό μήνυμα θάρρους και αξιοπρέπειας της Αντιγόνης.