Στις αρχές του Δεκέμβρη πολυδιαφημίστηκε η επικείμενη εγκύκλιος του υπουργείου Εργασίας, που θα προσδιορίζει τις  υποχρεώσεις των εργοδοτών στον χώρο της εστίασης που απασχολούν διανομείς με μηχανάκι. Στον ένα μήνα που μεσολάβησε τίποτα ακόμα δεν έχει γίνει. Και βέβαια το μεγάλο θέμα δεν είναι μόνο αυτές ή οι άλλες διατάξεις της εγκυκλίου, αλλά και ο τρόπος με τον οποίο θα ελέγχεται η εφαρμογή της, όταν ήδη δεν εφαρμόζεται η υπάρχουσα εργατική νομοθεσία. Το εταιρικό μηχανάκι και η κάλυψη του κόστους των καυσίμων από τον εργοδότη αποτελεί πάγιο αίτημα των σωματείων των διανομέων, οι οποίοι έχουν επανειλημμένα προχωρήσει σε κινητοποιήσεις, καθώς ο κλάδος τους “μετράει” πολλά ατυχήματα κάθε χρόνο, από τα οποία κάποια είναι θανατηφόρα. Οι διανομείς συχνά εκβιάζονται και απειλούνται να δουλεύουν για ψίχουλα, χωρίς δώρο Χριστουγέννων ή επιδόματα Πάσχα και αδείας, περιμένοντας το φιλοδώρημα των πελατών και ρισκάροντας καθημερινά τη σωματική τους ακεραιότητα.

Λιγότερα ήταν τα καταστήματα που λειτούργησαν το τμήμα διανομής τους (ντελίβερι), κατά τη διάρκεια του κύματος κακοκαιρίας, όχι λόγω ξαφνικής ευαισθησίας, αλλά καθαρά από φόβο για ενδεχόμενα εργατικά ατυχήματα. Υπήρξαν όμως και εξαιρέσεις, όπως φαίνεται και σε βίντεο που έκαναν το γύρο στα λεγόμενα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Αυτά τα προβλήματα όμως δεν λύνονται με διαδικτυακές διαμαρτυρίες και ευχολόγια, ούτε με το μεγαλύτερο πουρμπουάρ που θα δώσουν οι πελάτες. Ο μαγαζάτορας θέλει να κερδίσει και πάντα θα βρίσκεται κάποιος διανομέας που θα πνίγεται να μη χάσει το μεροκάματο. Μόνο με τη μαζική συσπείρωση των διανομέων στα σωματεία τους μπορεί να αλλάξει η κατάσταση. Μπορεί αυτός ο δρόμος να είναι δύσκολος, αλλά είναι και ο μόνος δρόμος που μπορεί να βελτιώσει την κατάσταση.