Το κερασάκι στην τούρτα της -καθ υπαγόρευση των ευρωπαίων επικυρίαρχων- κακόφημης «απελευθέρωσης της αγοράς ενέργειας» μπήκε από την κυβέρνηση της Δεξιάς τον Οκτώβρη του 2021, με την παραχώρηση επιπλέον 17% του μετοχικού ποσοστού του κράτους στο αυστραλιανό μονοπώλιο Macquarie Infrastructure and Real Assets Group (MIRA) με το εξευτελιστικό ποσό των …750 εκ. ευρώ. Με την αποικιοκρατικού τύπου συμφωνία μεταξύ των «γαλάζιων αρίστων» του Μητσοτάκη και του MIRA, το τελευταίο γίνεται κάτοχος του 49% της ΔΕΗ, αποκτώντας έτσι την πλειονότητα των μετοχών της, όπως και του ΔΕΔΔΗΕ, έναντι συνολικού «φιλοδωρήματος» …2,1 δισ. Ως «καπάρο» της ληστρικής σύμβασης προβλέπεται μάλιστα η επιστροφή των 650 εκ. στους «ευαγείς» αυστραλούς μονοπωλητές, με στόχο -λέει- την πριμοδότηση της «επενδυτικής τους δραστηριότητας» (διάβαζε της κερδοσκοπικής τους ασυδοσίας).

Έτσι πλέον τα εργοστάσια, οι υδροηλεκτρικοί σταθμοί, τα κοιτάσματα και σύμπασες οι υποδομές ακόμα μιας δημόσιας επιχείρησης στρατηγικού χαρακτήρα ξεπουλιούνται στο ξένο κεφάλαιο σηματοδοτώντας και με τη βούλα την ασφυκτικότερη ενεργειακή εξάρτηση της χώρας μας. Στο ίδιο μήκος κύματος και με προπαγανδιστικό περιτύλιγμα την «απολιγνιτοποίηση και την πράσινη μετάβαση» που παπαγαλίζουν όπου βρεθούν κι όπου σταθούν τα ευρωπαιόδουλα αστικά κόμματα (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ), οι νεοφιλελεύθεροι ταλιμπάν της ΝΔ ξεπούλησαν εν ριπεί οφθαλμού και την ΔΕΠΑ στην ιταλική Italgas έναντι πινακίου φακής, με το συμβολικό ποσό των 733 εκ. ευρώ.

Αξίζει να σημειωθεί πως ο εθελόδουλος Μητσοτάκης, ως γνωστόν, βιάστηκε να κλείσει τις λιγνιτικές μονάδες (οι οποίες και εξασφάλιζαν σε μεγάλο βαθμό την ενεργειακή αυτάρκεια της Ελλάδας) υποτασσόμενος δουλικά στους καταναγκασμούς που επιβάλλει το κοινοτικό διευθυντήριο για αγορά των πανάκριβων και ασύμφορων σε λειτουργία και συντήρηση γερμανικών φωτοβολταϊκών και ανεμογεννητριών (την ίδια στιγμή που οι προστάτες του Βερολίνου παράγουν ενέργεια κατά 40% από λιγνιτικές μονάδες).

Ωστόσο, αναγκάστηκε εκών-άκων, εξαιτίας των εξωφρενικών αυξήσεων στις τιμές του φυσικού αερίου και του ηλεκτρικού ρεύματος, να θέσει ξανά σε λειτουργία, άρον-άρον, ορισμένες από αυτές (πχ. Μεγαλόπολη, Πτολεμαΐδα).

Η ακρίβεια βέβαια στα ενεργειακά αγαθά που εκτοξεύτηκε με τριψήφια ποσοστά δεν οφείλεται στον «πόλεμο του Πούτιν», αν και επηρεάζεται και από αυτόν. Είναι γεγονός πως οι ιλιγγιώδεις ανατιμήσεις στις πρώτες ύλες, τα ναύλα, τα logistics, το φυσικό αέριο κτλ, που συμπαρέσυραν σε ορμητική άνοδο τις τιμές των βασικών ενεργειακών -και όχι μόνο- προϊόντων, εμφανίστηκαν στην παγκόσμια αγορά ήδη από τις αρχές του 2021, όταν τα πλανητικά μεγαθήρια του χρηματιστικού κεφαλαίου, που ελέγχουν τις πηγές των πρώτων υλών, τους δρόμους μεταφοράς κοκ, ξεκίνησαν την νέα αφηνιασμένη απόπειρά τους να μετακυλήσουν τα «σπασμένα» της εξελισσόμενης καπιταλιστικής κρίσης -που παροξύνθηκε και από την εγκληματική διαχείριση της υγειονομικής κρίσης- για άλλη μια φορά στις πλάτες των λαών όπου γης, με πάγιο στόχο την απομύζηση του ανώτατου κέρδους.

Ως εκ τούτου, στην εξαρτημένη Ελλάδα «της απελευθερωμένης» αγοράς ενέργειας και του περιβόητου «Χρηματιστηρίου Ενέργειας», οι υποτελείς της Δεξιάς και σύσσωμου του αστικού πολιτικού σκηνικού επαφίενται στις ορέξεις και τα κερδοσκοπικά παιχνίδια των «επενδυτών» του Άμστερνταμ και των υπερατλαντικών εταίρων (πρόσφατα ο Μακρόν και ο υπουργός του των οικονομικών Λεμέρ κατήγγειλαν πως οι αμερικάνοι πουλούν το -ούτως ή άλλως πανάκριβο- υγροποιημένο φυσικό αέριο LNG σε τετραπλάσιες τιμές στις ευρωπαϊκές χώρες απ’ ό,τι στις ντόπιες επιχειρήσεις).

Από την πλευρά του ο Τσίπρας επιστρατεύει στην προεκλογική δημαγωγία του τα φληναφήματα περί «επανακρατικοποίησης» της ΔΕΗ, όταν είναι γνωστό πως κατά τη διάρκεια της κυβερνητικής θητείας της «πρώτη φορά αριστεράς» εξαναγκάζονταν η ΔΕΗ να πουλά με τα αλήστου μνήμης «ΝΟΜΕ» ρεύμα κάτω του κόστους στους «κατά τα λοιπά ανταγωνιστές της» προς όφελος δηλαδή των ομίλων Μυτιληναίου, Κοπελούζου, ΙΕΚ ΤΕΡΝΑ, ΕΛΠΕ και Μότορ Όιλ, που ως υπεργολάβοι των ξένων πολυεθνικών λυμαίνονταν από κοινού με τα αφεντικά τους τον πλούτο του ελληνικού λαού.

Στο ίδιο μήκος κύματος εγκαινιάστηκε επί ΣΥΡΙΖΑ το 2018 το κακόφημο «χρηματιστήριο της ενέργειας». Αλλά και από τη θέση της συμπολιτευόμενης ψευτοαντιπολίτευσης ο ΣΥΡΙΖΑ υπερψήφισε από κοινού με τη ΝΔ και το ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ το περασμένο φθινόπωρο νομοσχέδιο-καταπέλτη με το οποίο ενσωματώνεται οδηγία της ΕΕ που επικαιροποιεί και εκσυγχρονίζει το καθεστώς των αντιλαϊκών ειδικών φόρων κατανάλωσης στο ηλεκτρικό ρεύμα και τα ενεργειακά προϊόντα. Μπροστά στα αίσχη του Σκρέκα που επιδοτεί με 1,1 δισ. από τον κρατικό προϋπολογισμό την αισχροκέρδεια των παρόχων και αρνείται να φορολογήσει τα υπερκέρδη τους, ο Τσίπρας απλά «ομνύει» στην προστασία της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και των δημόσιων οικονομικών που πρέπει να ληφθούν υπόψη προκειμένου να φτιαχτεί δήθεν μια «βιώσιμη ασπίδα προστασίας για τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις»…

Νίκος Κ.

περιοδικό Πορεία, τ. 56