Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας παίρνοντας την σκυτάλη από την αντιλαϊκή πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, ήδη μέσα στον Αύγουστο προχώρησε στην νομοθέτηση νέων αντεργατικών μέτρων. Λίγους μόνο μήνες αργότερα φέρνει και νέο πολυνομοσχέδιο με νέους αντεργατικούς νόμους χτυπώντας καίρια εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα. Στόχευση της κυβέρνησης να δώσει το ελεύθερο στην ακόμα μεγαλύτερη ασυδοσία των εργοδοτών από τη μία και από την άλλη να τρομοκρατήσει τους εργαζόμενους, βάζοντας περαιτέρω εμπόδια στο οργανωμένο συνδικαλιστικό κίνημα.

ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΜΕΤΡΑ ΠΟΥ ΧΑΡΙΣΕ Η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΕ ΣΕΒ ΚΑΙ ΕΡΓΟΔΟΤΕΣ

Μέσα στον Αύγουστο με τροπολογία η κυβέρνηση προχώρησε στην κατάργηση του άρθρου 9 του νόμου 4554/2018. Πρόκειται για το άρθρο που προέβλεπε την συνευθύνη εργοδότη και εργολάβου απέναντι στους εργολαβικούς εργαζόμενους όσο αφορά την καταβολή των αποδοχών, τις ασφαλιστικές εισφορές, τις αποζημιώσεις άλλα και την τήρηση κανόνων υγιεινής και ασφαλείας. Ουσιαστικά με την κατάργηση του άρθρου αυτού χάθηκε και μια μικρή δυνατότητα των εργαζόμενων να διεκδικούν, ό,τι τους στερούσε ο εργολάβος, και από αυτόν αλλά και από τον εργοδότη που είχε αναθέσει το έργο.

Δεύτερο δώρο στους εργοδότες από την κυβέρνηση, και κατάργηση του άρθρου 48 Ν. 4611/2019 που είχε ψηφιστεί και ίσχυε μόλις από τον Μάιο. Με την κατάργηση της διάταξης αυτής οι εργοδότες ουσιαστικά δεν χρειάζεται να λογοδοτούν όταν απολύουν κάποιον. Ουσιαστικά απαλλάσσει τους εργοδότες από την υποχρέωση δικαιολόγησης των απολύσεων και ρίχνει το βάρος εξ ολοκλήρου στον εργαζόμενο να αποδείξει μια καταχρηστική απόλυση, μια διαδικασία χρονοβόρα και δαπανηρή. Το πρόσχημα της κυβέρνησης ήταν ότι έτσι δεν θα φακελώνεται και δεν θα στιγματίζεται ο εργαζόμενος στην επόμενη εργασία του. Τους έπιασε ο πόνος για τους εργαζόμενους, μην φακελωθούν, ενώ την ίδια στιγμή περνάνε νόμο για το ηλεκτρονικό φακέλωμα των εργαζομένων στα σωματεία.

Δεν είναι τυχαίο, ότι και οι δύο διατάξεις επικροτήθηκαν με ενθουσιασμό από ΣΕΒ και εργοδότες.

Εδώ βέβαια αξίζει να τονιστεί και η υποκρισία του ΣΥΡΙΖΑ που έκανε λόγο για κατάργηση φιλεργατικών ρυθμίσεων της κυβέρνησης του. Ουσιαστικά και η προηγούμενη ρύθμιση άφηνε μεγάλα περιθώρια ερμηνείας και δράσης στους εργοδότες, καθώς ως «βάσιμο λόγο» για την απόλυση αποδεχόταν καθετί που σχετιζόταν με την ικανότητα ή τη συμπεριφορά του εργαζομένου, ή τις λειτουργικές απαιτήσεις της επιχείρησης, της εγκατάστασης ή της υπηρεσίας, ή με άλλα λόγια την «ανταγωνιστικότητα» μιας επιχείρησης, τη μείωση των λειτουργικών εξόδων ή του εργασιακού κόστους. Δεν μπορεί να μιλάει ο ΣΥΡΙΖΑ για φιλεργατικές πολιτικές όταν για 4 χρόνια άφησε όπως είχε το αντεργατικό καθεστώς εργολαβίας-υπεργολαβίας, νομιμοποιώντας το ουσιαστικά, ενώ από την άλλη άφησε τους μηχανισμούς επιθεώρησης εργασίας παροπλισμένους όπως και προηγούμενα.

ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΚΑΙ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Ηλεκτρονική ψηφοφορία για την λήψη αποφάσεων των εργαζομένων

Με βασικό επιχείρημα τον «εκδημοκρατισμό» των συνδικάτων, η κυβέρνηση της ΝΔ έφερε άλλες δύο αντιδραστικές διατάξεις προς ψήφιση. Με το άρθρο 50 του πολυνομοσχεδίου εισάγεται η δυνατότητα ηλεκτρονικής ψηφοφορίας για τη λήψη αποφάσεων σε γενικές συνελεύσεις αλλά και σε όργανα διοίκησης των εργαζομένων, συμπεριλαμβανομένου και για την λήψη απόφασης για κήρυξη απεργίας. Στο τέλος της διάταξης προστίθεται: «με απόφαση του Υπουργού Εργασίας είναι δυνατόν να ορίζονται οι όροι, οι προϋποθέσεις και κάθε λεπτομέρεια για την εφαρμογή της παρούσης διάταξης».

Ουσιαστικά η ΝΔ πατάει πάνω στα νομοθετήματα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, που έβαλε το 50% συν ένα για την λήψη απόφασης στις συνελεύσεις των σωματείων, μάλιστα χρησιμοποιώντας τα ίδια επιχειρήματα με την ΝΔ σήμερα περί εκδημοκρατισμού. Ξεκάθαρος στόχος της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας είναι να πλήξει τις μαζικές διαδικασίες των εργαζόμενων, να τους απομακρύνει από την συνδικαλιστική δράση, προωθώντας μια επί της ουσίας συνδικαλιστική «εξατομίκευση», κάνοντας ευκολότερο τον έλεγχο και επηρεασμό του εργαζόμενου από την εργοδοσία, απομονώνοντάς τον από τις συλλογικές διαδικασίες, ενώ βάζει εκ νέου εμπόδια στην αγωνιστική έκφραση των εργαζομένων και στο δικαίωμα στην απεργία.

Ηλεκτρονικό «φακέλωμα» συνδικαλιστικών οργανώσεων και εργαζομένων!

Η δεύτερη διάταξη προβλέπει τη δημιουργία Γενικού Μητρώου Συνδικαλιστικών Οργανώσεων Εργαζομένων (ΓΕ.ΜΗ.Σ.Ο.Ε.) στο Υπουργείο Εργασίας, στο οποίο θα υπάρχουν όλα τα στοιχεία των συνδικαλιστικών οργανώσεων, καταστατικά, αριθμός μελών, οικονομικές καταστάσεις. Όμως και εδώ ακολουθεί η προσθήκη ότι «με απόφαση του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, ρυθμίζεται κάθε θέμα σχετικά με τη δημιουργία του Μητρώου Συνδικαλιστικών Οργανώσεων Εργαζομένων, τη δημοσιότητα των στοιχείων του και κάθε αναγκαία τεχνική λεπτομέρεια καθώς και τη χορήγηση πληροφοριών σε σχέση με τα στοιχεία του μητρώου και με την τήρηση της προστασίας των προσωπικών δεδομένων, ιδίως σε σχέση με την αντιπροσωπευτικότητα συνδικαλιστικών οργανώσεων εργαζομένων».

Η εν λόγω διάταξη ανοίγει το δρόμο για τον μεγαλύτερο έλεγχο των συνδικάτων από το αστικό κράτος. Στον Υπουργό Εργασίας δίνεται η εξουσία με αποφάσεις του να καθορίζει την έκταση και τον χαρακτήρα αυτού του ελέγχου που φτάνει και μέχρι το φακέλωμα εργαζομένων. Συγκεντρώνοντας εσωτερικά στοιχεία του συνδικάτου η κυβέρνηση θα παρακολουθεί τη συνδικαλιστική δράση και θα μπορεί να χρησιμοποιεί αυτά τα στοιχεία για να επεμβαίνει σε αυτήν.

Συνδικάτα εν δυνάμει «εγκληματικές οργανώσεις»

Και χωρίς να μένει σε αυτά η κυβέρνηση της ΝΔ πατώντας για ακόμη μια φορά στην αντεργατική και αντιλαϊκή πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ έρχεται με νομοθετική διάταξη να αντιμετωπίσει τις συνδικαλιστικές οργανώσεις και τα συνδικάτα ως εν δυνάμει εγκληματικές οργανώσεις. Σύμφωνα με τον νόμο 4557/2018 της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ με τίτλο «Πρόληψη και καταστολή της νοµιµοποίησης εσόδων από εγκληµατικές δραστηριότητες και της χρηµατοδότησης της τροµοκρατίας (ενσωµάτωση της Οδηγίας 2015/849/ΕΕ) και άλλες διατάξεις» τα Διοικητικά Συμβούλια όλων ανεξαιρέτως των συνδικαλιστικών οργανώσεων υποχρεούνται να καταγράψουν σε ειδική πλατφόρμα, που φέρει τον τίτλο «Κεντρικό Μητρώο Πραγματικών Δικαιούχων» (ΚΜΠΔ), τα ατομικά στοιχεία (ονοματεπώνυμο, αριθμό ταυτότητας, ΑΦΜ, τηλέφωνα κλπ) των μελών των προεδρείων τους. Η ΝΔ αυτό δεν θα το άφηνε φυσικά στην τύχη του και ως επάξιος συνεχιστής του ΣΥΡΙΖΑ ήρθε να το εφαρμόσει θέτοντας καταληκτική ημερομηνία. Όποιος δεν υπακούσει τις εντολές, θα ακολουθήσει πρόστιμο 10.000 ευρώ και το πρόστιμο θα διπλασιαστεί αν συνεχίσει να μη συμμορφώνεται.

Πρόκειται για πραγματικά προκλητική ενέργεια και των δύο κυβερνήσεων, τα συνδικάτα να μπορεί να θεωρηθούν «εγκληματικές οργανώσεις», που ξεπλένουν μαύρο χρήμα, ή ακόμα περισσότερο «οντότητες» όπως αναφέρει η διάταξη, που μπορεί να χρηματοδοτούν την τρομοκρατία.

Πρόκειται για μια έντονη κλιμάκωση της αντεργατικής πολιτικής προσπαθώντας με κάθε τρόπο να πλήξει το οργανωμένο συνδικαλιστικό κίνημα και να τρομοκρατήσει τους εργαζόμενους, όσους συνδικαλίζονται και απεργούν. Η απάντηση που εμείς τους δίνουμε στα παραπάνω είναι ότι τα συνδικάτα και τα σωματεία των εργαζομένων δεν απολογούνται ούτε δίνουν λογαριασμό στην κυβέρνηση, στο κράτος και στην ΕΕ. Λογοδοτούν αποκλειστικά και μόνο στα μέλη τους και στους εργαζόμενους. Οι εργαζόμενοι και τα σωματεία τους δρουν και αγωνίζονται πάντα κάτω από το φως του ήλιου.

Βαγγέλης Σ.

πηγή: poreia.net