Τραγικές οι συνέπειες της αντεργατικής πολιτικής

29 Ιανουαρίου 2019

Μοιραστείτε το άρθρο
Τα εργατικά ατυχήματα εμφανίζουν το τελευταίο καιρό ραγδαία αύξηση.  Όλοένα και περισσότερα τραγικά περιστατικά έρχονται  συνεχώς να προστεθούν στη μαύρη λίστα των εργαζομένων που χάνουν την ζωή τους, παλεύοντας για το μεροκάματο. Εργατικά ατυχήματα είχαμε πάντα, όμως η ειδοποιός διαφορά είναι η ραγδαία τους αύξηση στα χρόνια των μνημονίων, τα οποία φέραν μαζί τους μια σειρά μέτρα που οδήγησαν στην εκτόξευση της ανεργίας, σε ελαστικές σχέσεις εργασίας, στην εντατικοποίησή της, και  που έδωσαν ακόμα περισσότερο «χώρο» και δικαιώματα στους εργοδότες, ενώ από τους εργαζόμενους πήραν πίσω πολύχρονες κατακτήσεις. Δεν άλλαξε τίποτα από αυτά ούτε μετά το καλοκαίρι, που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ διακήρυσσε την υποτιθέμενη την έξοδο από τα μνημόνια και την επαναφορά της κανονικότητας. Αντιθέτως τους τελευταίους μήνες στην καθαριότητα, τις μεταφορές, τις κατασκευές έχουμε νέα θανατηφόρα εργατικά ατυχήματα.

Μακρύς ο κατάλογος στο χώρο του επισιτισμού

Πριν λίγες μέρες άλλος ένας νέος διανομέας στα Χανιά, 21 χρονών έχασε τη ζωή του εν ώρα εργασίας και ενώ δεν έχει περάσει μήνας ακόμα από τότε που στην ίδια πόλη ένας 27χρονος συνάδελφός του και πατέρας 2 παιδιών σκοτώθηκε το βράδυ της παραμονής Πρωτοχρονιάς εν ώρα εργασίας.  Τα σωματεία επισιτισμού  και τα Εργατικά Κέντρα σε πολλές πόλεις στην Ελλάδα έχουν καιρό τώρα επισημάνει τον κίνδυνο και καταγγέλλουν τις αντίξοες συνθήκες εργασίας των διανομέων, οι οποίοι καθημερινά ρισκάρουν τη ζωή τους για ένα μεροκάματο. Μερικά από τα συνηθισμένα πια είναι ο ελλιπής εξοπλισμός  (δεν παρέχεται κράνος, μπουφάν, γάντια), μηχανάκια που όταν παρέχονται και δεν τους ζητείται να χρησιμοποιούν δικά τους μέσα, είναι κακοδιατηρημένα, χωρίς τους απαραίτητους ελέγχους. Επίσης, ωράρια εξαντλητικά, πολλές φορές  10ωρα, ακόμα και σε αντίξοες καιρικές συνθήκες και συνεχής πίεση από τους εργοδότες, ακόμα και χρονομέτρηση για την παράδοση της παραγγελίας, δημιουργώντας έντονα στρεσογόνες καταστάσεις και αυξάνοντας ακόμα περισσότερο τον κίνδυνο. Και βέβαια ούτε λόγος για υπερωρίες και ένσημα. Σ’ αυτά έρχεται να προστεθεί η πλήρης αυθαιρεσία των εργοδοτών με απειλές, βρισιές και ξυλοδαρμούς απέναντι σε εργαζόμενους που ζητούν τα αυτονόητα, το μεροκάματο και τα ένσημά τους. Μέσα σ’ ένα μήνα αναφέρθηκαν 2 περιστατικά ξυλοδαρμών εργαζομένων που διεκδίκησαν τα ένσημά τους.

Προσπάθεια  συγκάλυψης θανατηφόρου εργατικού ατυχήματος στο εργοτάξιο της Νέας Φιλαδέλφειας

Όμως και αυτά που μαθαίνουμε σίγουρα δεν αντιπροσωπεύουν τη συνολική σκληρή πραγματικότητα, καθώς πολλά περιστατικά κουκουλώνονται και δεν έρχονται  ποτέ στο φως της δημοσιότητας ως εργατικά ατυχήματα. Τελευταίο παράδειγμα αποτελεί ο θάνατος εργάτη στο εργοτάξιο του γηπέδου στη Νέα Φιλαδέλφεια,  και μάλιστα σε μέρα ακατάλληλη για εργασία λόγω του έντονου παγετού. Ενώ αστυνομία και αρμόδιες υπηρεσίες βρέθηκαν από την πρώτη στιγμή στο σημείο, η εργοδοσία προσπάθησε τις επόμενες μέρες, αφήνοντας να διαρρέουν διάφορες ειδήσεις, να διαστρεβλώσει τα πραγματικά γεγονότα. Αρχικά  ανέφεραν ότι εκείνη τη μέρα δεν γίνονταν εργασίες, έπειτα είπαν ότι σ’ εκείνο το τμήμα του εργοταξίου δεν δούλευε ο συγκεκριμένος εργάτης, για να φτάσουν 10 μέρες μετά να ισχυρίζονται πως πρόκειται για αυτοκτονία, θέλοντας να διώξουν από πάνω τους την ευθύνη με κάθε τρόπο.

Όμως τα στοιχεία δεν αφήνουν περιθώρια διαστρέβλωσης. Έχουν δημοσιευθεί βίντεο που δείχνουν τη συγκεκριμένη μέρα σε συνθήκες παγετού να γίνονται κανονικά εργασίες, ενώ το επιχείρημα της αυτοκτονίας πώς ακριβώς μπορεί να δικαιολογηθεί όταν αναφέρεται 10 μέρες μετά και ενώ έχουν υποπέσει ήδη σε τόσα ψέματα και αντιφάσεις;  Η αλήθεια ήταν και είναι, ότι οι μεγαλοεργοδότες και συγκεκριμένα οι μεγαλοεργολάβοι δεν διστάζουν να θυσιάσουν ανθρώπινες ζωές στο βωμό του κέρδους, και πόσο μάλλον όταν λαμβάνουν την υποστήριξη συνεχώς των εκάστοτε κυβερνήσεων, που φέρουν το δικό τους πολύ σημαντικό μερίδιο ευθύνης.

Η επιστροφή στην “κανονικότητα” που υπόσχεται η κυβέρνηση είναι ένα ψέμα και ο εργαζόμενος λαός το διαπιστώνει στην καθημερινότητά του. Η μαύρη λίστα συνεχώς θα αυξάνει, ωσότου οι εργαζόμενοι να συσπειρωθούν και να παλέψουν μέσα από τα σωματεία και τα συνδικάτα τους την αντιλαϊκή πολιτική αυτής και της επόμενης κυβέρνησης και να μπορέσουν να καταγράψουν εκ νέου νίκες και κατακτήσεις στα δικαιώματά τους. Οι κυβερνήσεις και οι εργοδότες θεωρούν τους εργαζόμενους αναλώσιμους, βάζοντας πάνω από όλα το κέρδος και τη συνέχιση της βάρβαρης πολιτικής. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος, πέρα από την πάλη και τον αγώνα για σταθερή δουλειά, με πλήρη προστασία και ασφάλεια για τη ζωή και την υγεία των εργαζομένων.

πηγή: Λαϊκός Δρόμος

e-prologos.gr

Βρήκατε ενδιαφέρον το άρθρο; Μοιραστείτε το
Go to Top