Αναμφίβολα το έγκλημα των Τεμπών τέμνει όλο το πολιτικό σκηνικό. Οι εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου που ξεχύθηκαν στους δρόμους ζητώντας «δικαίωση» τρόμαξαν την κυβέρνηση Μητσοτάκη που προσπαθεί να περάσει στην αντεπίθεση φοβίζοντας, υπεκφεύγοντας, ελισσόμενη σαν καμακωμένο φίδι. Η συσσωρευμένη οργή για όλα τα κοινωνικά ζητήματα ακούμπησε πάνω στα φέρετρα των 57 νεκρών και επιδίωξε να βρει διέξοδο. Ωστόσο, πίσω από το θρήνο υποκρύβεται η συνολική ενοχή της κυβέρνησης. Πίσω από τις κατάρες και τ’ αναθέματα κρύβονται οι πολιτικές ευθύνες και η επίκληση στη δικαιοσύνη ξεθωριάζει την ταξικότητα και την αστική καταγωγή της. Το dna της φωλιάζει σε κάθε απόφασή της και η περίφημη δικαίωση -ποια θα ’ναι τάχα- θα γεννήσει δεκάδες ερωτήματα και φυγόκεντρες τάσεις. Μόνο οι αγώνες του λαού μπορούν να τινάξουν στον αέρα όλη την επιχείρηση συγκάλυψης και όχι βέβαια οι συνένοχοι και διορισμένοι από την κυβέρνηση δικαστές. Το πραγματικό πρόβλημα του σιδηρόδρομου είναι η εγκατάλειψη και η ιδιωτικοποίηση.

Η χώρα διαθέτει τη μοναδική τροχιά Αθήνα-Θεσσαλονίκη και για την περίφημη Εγνατία Οδό, που συνδέει την Ηγουμενίτσα με την Αλεξανδρούπολη, δεν προβλέφτηκε(!) σιδηροδρομική τροχιά. Οι συνθήκες των ΜΜΜ -που είναι κατ’ εξοχήν λαϊκά μέσα μεταφοράς- αντιστοιχούν στην Ελλάδα του 1980 (τύφλα να χουν οι αντικαπιταλιστές φίλοι μας που βάζουν τη χώρα μας στην ιμπεριαλιστική ορχήστρα). Οι σιδηρόδρομοι στη χώρα μας «τακτοποιήθηκαν» το 1971 με την ίδρυση του ΣΕΚ (Σιδηρόδρομοι Ελληνικού Κράτους). Το παλιό δίκτυο της Πελοποννήσου λειτούργησε μέχρι το 2011. Είναι φανερό ότι οι ανάγκες για επέκταση του σιδηροδρόμου προσέκρουσαν στις καπιταλιστικές ορέξεις των μεγαλοφορτηγών και των ΚΤΕΛ. (Στη χώρα μας λειτουργούσαν δύο μικρές γραμμές, των Καλαβρύτων και του Βόλου). Ο σιδηρόδρομος (συρμοί-διαβάσεις) λειτουργούσαν χειροκίνητα με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Το 1996 ιδρύθηκε η ΕΡΓΟΣΕ και το 2001 η ΓΑΙΟΣΕ που ανέλαβε την ακίνητη περιουσία του σιδηροδρόμου -που λόγω σταθμών είναι πολύ μεγάλη- ενώ το 2012 ο Α. Σαμαράς προανήγγειλε την ιδιωτικοποίηση του σιδηροδρόμου. Οι μνημονιακές πολιτικές άνοιξαν διάπλατα την πόρτα των ιδιωτικοποιήσεων ΟΠΑΠ, ΕΛΤΑ, ΕΥΔΑΠ, Αεροδρόμια, λιμάνια πέρασαν στο δημόσιο με τ’ όνομα ΤΑΙΠΕΔ. Το 2017 ο ΣΥΡΙΖΑ πουλάει τον ΟΣΕ σε μία ιταλική εταιρεία (Hellenic Train) έναντι του φοβερού ποσού των 45.000.000 ευρώ. Πρόκειται για τα ντόπια συμφέροντα που ο ΣΥΡΙΖΑ τα πούλαγε αντί «πινακίου φακής». Η περιβόητη σύμβαση 717 προέβλεπε την ηλεκτρονική ασφάλεια (φανάρια, πίνακες κλπ) αλλά δεν έγινε ποτέ, απόδειξη της τάχα ισχυρής Ελλάδας. Ακόμα και Ελβετοί μας πούλησαν απαρχαιωμένες αμαξοστοιχίες, που παρουσιάστηκαν από την κυβέρνηση Μητσοτάκη σαν κορυφή της σύγχρονης τεχνολογίας. Μπορεί οι Ιταλοί να μετονόμασαν τον ΟΣΕ σε Hellenic Train, ωστόσο τα Τέμπη έβγαλαν στην επιφάνεια όλα τα θαμμένα κάτω από τα μπάζα και τις ιλουστρασιόν μεθόδους αμαρτήματα της άρχουσας τάξης.

Ολόκληρο το κυρίαρχο σύστημα, με πρωτοκαθεδρία το δίπολο κυβέρνηση-αντιπολίτευση έχει κάθε λόγο να «στριμώξει» τα Τέμπη στους νομικούς λαβυρίνθους, τις κοκορομαχίες στη βουλή, τους εμπειρογνώμονες και την ανεξάρτητη τάχα δικαιοσύνη. Αν το κατορθώσουν θα πρόκειται για το μεγαλύτερο μπάζωμα των τελευταίων χρόνων. Αν το επιτύχουν τότε το τσουνάμι των δρόμων θα καταλήξει σε ένα μικρό και ασήμαντο ποταμάκι. Υπάρχουν χιλιάδες λόγοι για να διατηρηθεί η οργή και αγανάκτηση του λαού και να ανέβει σε μεγαλύτερα επίπεδα στοχεύοντας την κυβέρνηση Μητσοτάκη και τις αστικές συμμορίες. Τότε το αίμα δε θα πάει χαμένο. Δίπλα στα συνθήματα των Τεμπών πρέπει να γραφεί με μεγάλα και ανεξίτηλα γράμματα το σύνθημα «Όχι στις ιδιωτικοποιήσεις», «Δημόσιες, φθηνές και καλές συγκοινωνίες», έτσι ώστε οι αγώνες του λαού να τον ενώσουν ακόμα σφιχτότερα δίνοντάς του κουράγιο και αυτοπεποίθηση. Όπως θα ’λεγε ο πρόεδρος Μάο τσε Τουνγκ «Να ’χουμε εμπιστοσύνη στη δύναμη των μαζών».

Θανάσης Τσιριγώτης

πηγή: Λαϊκός Δρόμος