Έχοντας επιβάλει νωρίτερα από τους λοιπούς «εταίρους» της ΕΕ το δεύτερο lockdown, ο Μακρόν πρωτοστατεί και στην επιχείρηση εκφασισμού του κράτους. Με το σχέδιο περί «συνολικής ασφάλειας», καταργεί στην πράξη την ελευθερία του τύπου καθώς, εκτός των άλλων, μετατρέπεται σε αδίκημα «η δημοσιοποίηση εικόνας με το πρόσωπο ή όποιο άλλο διακριτό χαρακτηριστικό αστυνομικού ή χωροφύλακα εν ώρα υπηρεσίας εάν αυτή έχει στόχο να βλάψει τη σωματική ή την ψυχική του ακεραιότητα».

Με άλλα λόγια παρέχεται ασυλία στο όργιο βίας και τρομοκρατίας των ένστολων ράμπο, αφού πλέον καθίσταται αδύνατη «η ζωντανή μετάδοση εικόνων» (συνδικάτο δημοσιογράφων SNJ). Για τους «παραβάτες» -πολίτες ή δημοσιογράφους- που δε συμμορφώ­νονται προς τας υποδείξεις (διάβαζε που αναπαράγουν αποκαλυπτικές σκηνές-ειδήσεις κόλαφο για το σιδερόφρακτο καθεστώς Μακρόν, κονιορτοποιώντας τα χαλκεία της κυρίαρχης προπαγάνδας) προβλέπεται ποινή φυλάκισης έως ένα έτος και πρόστιμο 45.000 ευρώ. Ο εν λόγω νόμος που προκάλεσε εξαρχής αντιδράσεις στα κόμματα της αντιπολίτευσης (εκτός του ακροδεξιού μορφώματος της Λεπέν) πυροδότησε μαζικές διαδηλώσεις σε πανεθνική κλίμακα. Χιλιάδες λαού κινητοποιήθηκαν σε δεκάδες πόλεις της χώρας. Από την πλευρά της η κυβέρνηση, την ίδια στιγμή που δημαγωγούσε για δήθεν βελτιωτικές αλλαγές του φασιστικού εκτρώ­ματος, έ­στελ­­νε την αστυνομία να καταστείλει με ζήλο τους διαδηλωτές, ενώ σε μια πρώτη εφαρμογή του, δημοσιογράφοι εμποδίστηκαν στο έργο τους στη μεγάλη συγκέντρωση του Παρισιού στις 21 Νοέμβρη.

Απέναντι στο νομοθετικό τερατούργημα του Μακρόν, η Κομισιόν ύψωσε υποκριτικά τους τόνους, κάνοντας λόγο για την αναγκαιότητα τήρησης της «αρχής της αναλογικότητας», ανάμεσα στην προστασία της δημόσιας ασφά­λειας και της ελευθερίας της πληροφόρησης. Ωστόσο με προπαγανδιστικό περιτύλιγμα την «ισορροπία ανάμεσα στη δημόσια ασφάλεια και τις δημοκρατικές ελευθερίες», στο όνομα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας, υιοθετήθηκαν από το κοινοτικό διευθυντήριο και βρίσκονται σε πλήρη εφαρμογή από το 2001 οι παντοειδείς τρομονόμοι, εξειδίκευση των οποίων αποτελούν τα ποικιλώνυμα νομοθετήματα φασιστικής έμπνευσης που κοσμούν το ευρωπαϊκό εποικοδόμημα, όπως αυτό της «συνολικής ασφά­λειας».

πηγή: Λαϊκός Δρόμος