Επιπλέον, η Έκθεση επισημαίνει ορισμένους κινδύνους που απειλούν την «ανάκαμψη», όπως λ.χ. την πιθανή εφαρμογή των αποφάσεων της Ολομέλειας του ΣτΕ για τις περικοπές των συντάξεων και των δώρων και την αντίστοιχη απόδοση των αναδρομικών. Ένα τέτοιο γεγονός σύμφωνα με την ΤτΕ θα τινάξει στον αέρα τη «βιωσιμότητα» του κρατικού χρέους, αλλά και τη «βιωσιμότητα» του ασφαλιστικού συστήματος. Προφανώς, ο διοικητής ξεχνά τις εποχές που τα δισεκατομμύρια των αποθεματικών των ασφαλιστικών Ταμείων καταθέτονταν στην ΤτΕ με μηδενικό επιτόκιο, με το κράτος να «αρμέγει» επί δεκαετίες τους τόκους, πολύ πριν έρθουν τα «δομημένα» ομόλογα, τα Χρηματιστήρια και το διαβόητο PSI, που λεηλάτησαν κυριολεκτικά τις συντάξεις των εκατομμυρίων εργαζομένων.

Κινδυνολογεί επίσης και για την πρόσφατη «αύξηση» του κατώτατου μισθού (2 € τη μέρα), που θα επηρεάσει αρνητικά την απασχόληση, κυρίως των νέων, καθώς και την ανταγωνιστικότητα της χώρας. Και πάλι ξεχνά τις πρόσφατες «μεταρρυθμίσεις» στην αγορά εργασίας, σύμφωνα με τις οποίες αντισταθμίστηκε αμέσως μετά από έντονη διαμαρτυρία του ΣΕΒ («δυσβάσταχτο» κόστος, μείωση ανταγωνιστικότητας, κ.α.) η κατάργηση του «υποκατώτατου» μισθού, με τη μείωση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών σε προσλαμβανόμενους νέους έως 25 ετών, που αναλαμβάνει πλέον να επιδοτεί το κράτος.

Η Έκθεση εκτιμά πως παρά την «πρόοδο» που σημειώνεται στην κατεύθυνση της «ανάπτυξης», θα πρέπει να διορθωθούν ορισμένες «ευπάθειες» της οικονομίας, όπως π.χ. τα «κόκκινα» δάνεια, που δήθεν εμποδίζουν τη χρηματοδότηση της «ανάπτυξης» σε «παραγωγικές» δραστηριότητες (sic). Τα στοιχεία που δίνει η ΤτΕ παρουσιάζουν σαφή μείωση του όγκου των «κόκκινων» δανείων από 81,2 δις € το Δεκέμβρη 2018 στα 34,1 δις στο τέλος του 2021, δηλαδή κατά 47,1 δις €, ποσό που δίνει και το στίγμα τού τι θα επακολουθήσει από πλειστηριασμούς και ξεπουλήματα στα αδηφάγα ξένα funds.

Επισημαίνεται, επίσης, η περίπτωση του τεράστιου κρατικού χρέους, η απομείωση του οποίου συνδέεται άμεσα με το στύψιμο των λαϊκών στρωμάτων και τη δυνατότητά τους να τροφοδοτούν τα θηριώδη «πρωτογενή πλεονάσματα» μέχρι το 2060 και μάλιστα σε συνδυασμό με την ανελέητη φορομπηχτική πολιτική.
Τέλος, γίνεται λόγος για «δυσμενείς δημογραφικές εξελίξεις», όπου από τη «γήρανση του πληθυσμού» θα επέλθει σοβαρή επιβάρυνση των ασφαλιστικών Ταμείων, μέχρι το 2070, κατά 9,1% του ΑΕΠ, αν στο μεταξύ η επιβάρυνση δεν αντισταθμιστεί από το νόμο Κατρούγκαλου, αν δηλαδή κριθεί αντισυνταγματικός από την Ολομέλεια του ΣτΕ. Είναι γεγονός ότι στη χώρα μας, η τεράστια σε μέγεθος οικονομική κρίση έχει οδηγήσει στα πρόθυρα της εξαθλίωσης εκατομμύρια νοικοκυριά. Κοντολογίς το πρόβλημα της «γήρανσης του πληθυσμού» και γενικότερα το δημογραφικό πρόβλημα, είναι απότοκο της οικονομικής δυνατότητας, όσο και αν οι τεχνοκράτες του τύπου Στουρνάρα το ξεπερνάνε με ψευτοοικονομικούς όρους.

Ο καϋμός του μεγαλοτραπεζίτη, εκφραστή του πιο σκληρού κομματιού της ντόπιας πλουτοκρατικής ολιγαρχίας, είναι το πώς θα πάρουν τα λεφτά τους πίσω οι δανειστές-τοκογλύφοι και πώς θα ωφεληθούν οι τράπεζες. Για τη λεηλασία των φτωχομεσαίων νοικοκυριών, τις χιλιάδες κατασχέσεις και πλειστηριασμούς, τις αθρόες απολύσεις, την καλπάζουσα ανεργία, τα αδιέξοδα της νεολαίας, ούτε λόγος να γίνεται.
Αλλά και εκείνο που φαίνεται πλέον καθαρά, είναι ο πανικός της κυβέρνησης, από την αδυναμία των λαϊκών στρωμάτων να αποπληρώσουν τη διογκούμενη φορολογία και τα συνεχή χαράτσια. Κι αυτό είναι η πραγματικότητα. Ο λαός έχει κυριολεκτικά στυφτεί. Δεν αντέχει άλλο. Τα λιγοστά αποθέματά του εξανεμίστηκαν από τις ομοβροντίες των μέτρων. Οι απολύσεις γίνονται καθημερινά κατά εκατοντάδες, ο λαός στέγνωσε. Στον αντίποδα, η μεγαλοαστική τάξη αρνείται να συνεισφέρει μία δεκάρα για τη «σωτηρία» της χώρας, παραμένοντας στο σκοτάδι και υποδεικνύοντας στην τρόικα –μέσω των κυβερνητικών και αντιπολιτευόμενων λακέδων- τους πιο αδιανόητους τρόπους καταλήστευσης των λαϊκών εισοδημάτων. Από την άλλη πλευρά, τα ξένα ιμπεριαλιστικά κέντρα υποβάλλουν την υποτακτική κυβέρνηση «εθνικής σωτηρίας» σε σκωτσέζικα ντους, πότε εξαίροντας τις θεαματικές επιτυχίες της Ελλάδας και του λαού της, πότε ελεεινολογώντας τους φοροφυγάδες Έλληνες, πότε μέσα, πότε έξω από την Ευρωζώνη, κρατώντας πάντα στα χέρια τους τα νήματα της εξάρτησης του λαού μας και της υποτέλειας της μεγαλοαστικής τάξης και του πολιτικού της προσωπικού.

πηγή: Λαϊκός Δρόμος