Με τη χρυσή της νιότης πανοπλία,το θάρρος, την ορμή, τη λεβεντιά,πετάμε στον αγώνα, στη θυσίαγια την Ελλάδα, για τη λευτεριά.Καμαρωτά, χαρούμενα τα νιάτασαν σε χορό βαδίζουν πάντα μπρος,φλόγα, ζωή και θέληση γεμάτακι είναι το πέρασμά τους όλο φως!
-Αναρωτιέστε, ορισμένοι φίλοι αναγνώστες, πώς το εκπαιδευτικό “μας” σύστημα …«τιμά» τον απαράμιλλο αντιφασιστικό-εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα της ΕΠΟΝ; (Φιλολογικό, κατά την τεχνική των άστοχων ερωτημάτων του δημοτικού τραγουδιού, ή απλώς …ρητορικό το ερώτημα για τους φίλους αυτής της ιστοσελίδας. Ας του δώσουμε όμως μιαν απάντηση, για λόγους γενικότερου ενδιαφέροντος)

-Δείτε λοιπόν το πώς, με αφορμή τη σημερινή επέτειο ίδρυσης της πιο μαζικής αγωνιστικής οργάνωσης της νεολαίας μας στον 20ο αιώνα.

Τα μόνα λογοτεχνικά κείμενα σε σχολικά βιβλία «Κειμένων νεοελληνικής λογοτεχνίας» Μέσης Εκπαίδευσης, εμπνευσμένα από το μεγαλειώδη αγώνα και τις υπέρτατες θυσίες της ΕΠΟΝ, με σημείο αναφοράς τα παλλαϊκά συλλαλητήρια του 1943, είναι …όλα κι όλα δύο: α) Το διήγημα «Μια ιστορία της Αντίστασης» της Τατιάνας – Γκρίτση Μιλλιέξ στο βιβλίο της Γ΄ Λυκείου και β) Ένα απόσπασμα από το μυθιστόρημα της Μέλπως Αξιώτη «Εικοστός αιώνας», με τον τίτλο «Από δόξα και θάνατο» στο βιβλίο της Β΄ Γυμνασίου.

Αν τώρα σκεφτεί κανείς τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η Γ΄ Λυκείου, σαν ένας απλός προθάλαμος των Πανελλαδικών Εξετάσεων, και με δεδομένο ότι τα «Κείμενα Λογοτεχνίας» είναι «μάθημα κορμού (γενικής παιδείας)» μη εξεταζόμενο στις Πανελλαδικές, και ότι η διδασκαλία του κειμένου της Γκρίτση- Μιλλιέξ δεν είναι υποχρεωτική, αλλά επαφίεται στη διακριτική ευχέρεια του διδάσκοντος, τότε καταλαβαίνει πως είναι αναπόφευκτη συνέπεια πως πάρα πολλοί μαθητές που τελειώνουν το Λύκειο, πιθανώς δε και η μεγαλύτερη πλειοψηφία τους, ποτέ δεν έχουν διαβάσει καν, πόσω μάλλον διδαχθεί συστηματικά το μόνο κείμενο για την ΕΠΟΝ των σχολικών βιβλίων του Λυκείου! Για τους περισσότερους άλλωστε από τους μαθητές της Γ΄ Λυκείου, τα μαθήματα «κορμού» που δεν περιλαμβάνονται στις Πανελλαδικές εξετάσεις, ως απλά συμπληρώματα του προγράμματος, πηγαίνουν εκ προοιμίου στα …αζήτητα.

Ταυτόχρονα πρέπει να συνυπολογιστεί το γεγονός ότι πολλοί συντηρητικοί ή αντιδραστικοί ιδεολογικώς εκπαιδευτικοί είναι σίγουρο ότι ουδέποτε στην «καριέρα» τους διάλεξαν να διδάξουν στην τάξη τους είτε το κείμενο της Γκρίτση – Μιλλιέξ είτε το αντίστοιχο της Αξιώτη (στο Γυμνάσιο), αφού είναι σίγουρο ότι αυτοί οι κύριοι και κυρίες δεν έχουν καμιά σχέση με την ΕΠΟΝ και τα μηνύματα του αντιφασιστικού Αγώνα. Πώς να διδάξουν και μάλιστα σωστά και αναλυτικά κάτι το οποίο έμαθαν να μην το πιστεύουν; Και δυστυχώς στα σημερινά σχολεία υπάρχουν ακόμη πάρα πολλοί τέτοιοι εκπαιδευτικοί… Αγνοούν επιδεικτικά, λοιπόν, τα κείμενα της Αξιώτη και της Γκρίτση-Μιλλιέξ ακόμα κι αν σ’ αυτά δεν αναφέρεται το όνομα της οργάνωσης της ΕΠΟΝ! Βλέπετε, τα κείμενα λογοτεχνών της Αντίστασης, όπως η Μέλπω Αξιώτη και η Τατιάνα Γκρίτση-Μιλλιέξ, γραμμένα στις δεκαετίες του 1950 και του 1960, μπορεί να μην έβρισκαν θέση σε …σχολικά βιβλία του μετεμφυλιακού μοναρχοφασιστικού καθεστώτος, τα ιστορικά γεγονότα όμως, στα οποία αναφέρονταν οι υποθέσεις τους, τότε ακόμη ήταν πρόσφατα. Οι …εξωσχολικοί προοδευτικοί τους αναγνώστες καταλάβαιναν πολύ καλά σε ποια Αντίσταση και σε ποια θρυλική αντιστασιακή οργάνωση αναφέρονταν τα κείμενα.

Σκεφτείτε, αντίθετα, τι συμβαίνει σήμερα που η μεγάλη πλειοψηφία της νεολαίας μας έχει πλήρη άγνοια για τα γεγονότα της εποχής 1940-1949 στην Ελλάδα και διεθνώς. Και συνδυάστε το με το γεγονός ότι ελάχιστα πράγματα διδάσκονται στη σχολική Ιστορία της «γενικής Παιδείας» (Γυμνασίου-Λυκείου) για την εποχή αυτή, και μάλιστα ελλιπέστατα ή διαστρεβλωμένα!…

Χαρακτηριστικό είναι το παρακάτω παράδειγμα, πραγματικό γεγονός και όχι ανέκδοτο, ακόμα κι αν ακούγεται σαν ανέκδοτο: Πριν περίπου 15 χρόνια, με το τότε βιβλίο «Ιστορίας κορμού» της Γ΄ Λυκείου πολύ καλύτερο σε ποιότητα από το σημερινό αντίστοιχο – το μαύρο κι άραχλο κατασκεύασμα του … «Ιδρύματος Καραμανλή» (που το φόρτωσε στη Γ΄ Λυκείου η κυβέρνηση του ανιψιού του, και που το ανέδειξαν οι …κυβερνήσεις του Γιωργακικού -Διαμαντοπουλικού ΠΑΣΟΚ και των μνημονίων μέχρι σήμερα!), τότε λοιπόν, με πολύ καλύτερο βιβλίο Ιστορίας, αλλά με ισχύον το ίδιο εκπαιδευτικό σύστημα, όπου παν μη πανελλαδικώς εξεταζόμενον πάει εκ προοιμίου στα …αζήτητα, ένας μαθητής της Γ΄ Λυκείου σε ενδοσχολική εξέταση Ιστορίας, λίγο πριν τις Πανελλαδικές έγραψε το παρακάτω «μαργαριτάρι». Τους δόθηκε μια ερώτηση για την ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου, όπου έπρεπε να πάρουν αφορμή και να μιλήσουν για το γεγονός, μέσα από μια «ιστορική πηγή» της εποχής, μια ανακοίνωση των Ιταλών καταχτητών, που αποκαλούσε «ληστές» τους Έλληνες αντάρτες. Ο μαθητής, λοιπόν, χωρίς να έχει ιδέα για το ιστορικό γεγονός και χωρίς να προσέξει ποιος γράφει την ανακοίνωση-πηγή απάντησε ότι το ιστορικό γεγονός στο οποίο αναφέρεται η πηγή είναι μια …ληστεία τρένου που συνέβη στις 25 του Νοέμβρη 1942! Οι «ληστές» ανατίναξαν το γιοφύρι, μπούκαραν στο τρένο, άρπαξαν τα …δολλάρια (και μάλλον σαν άλλοι Ντάλτον θα τράβηξαν για το Ουέστ, ενώ ο Λούκι Λουκ έβγαλε ανακοίνωση επικήρυξης των «ληστών» και …ακόμα θα σελώνει τη Ντόλυ για να τους κυνηγήσει)!!! Να τραβάει κανείς τα μαλλιά του… Όταν ο διδάσκων ρώτησε ιδιαιτέρως το μαθητή (και χωρίς καν να αναφέρει το λάθος του μέσα στην τάξη για να μην τον στενοχωρήσει λίγο πριν τις Πανελλαδικές) ποια ήταν η αιτία του «μαργαριταριού», εκείνος είπε όλη τη μαύρη αλήθεια. Ποτέ του δεν είχε ακούσει για το Γοργοπόταμο, ούτε για το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ ή την ΕΠΟΝ. Στο σπίτι του ποτέ δεν γινόταν λόγος για τέτοια ζητήματα… Ιστορία «κορμού» ποτέ του δεν διάβαζε, γιατί δεν εξεταζόταν στις Πανελλαδικές, ενώ όταν η ενότητα για την Εθνική Αντίσταση διδάχτηκε στο σχολείο, αυτός απλώς απουσίαζε από τα μαθήματα γιατί έκανε χρήση των …παραδοσιακών απουσιών, που κάνουν όλοι οι μαθητές αυτής της τάξης, εδώ και πολλά χρόνια, για να πάνε στο φροντιστήριο ή να διαβάσουν για… τις Πανελλαδικές!…

Ειλικρινά, δεν περιμένουμε τίποτα άλλο από το εκπαιδευτικό σχολείο του σημερινού αστικού καθεστώτος. «Κατά το μάστρο-Γιάννη και τα κοπέλια του», δηλαδή οι υπουργοί της Παιδείας, οι σύμβουλοι περί προγραμμάτων και διδακτέας ύλης, οι συγγραφείς των σχολικών βιβλίων, οι ανθολόγοι λογοτεχνικών κειμένων για Γυμνάσιο- Λύκειο και μαζί τους μια κρίσιμη μάζα εκπαιδευτικών λειτουργών που απλώς διεκπεραιώνουν τις άνωθεν εντολές. Αν μάλιστα επαληθευθεί η φήμη ότι η νεοφιλελεύθερη-νεοσυντηρητική κυβέρνηση της τωρινής Δεξιάς ετοιμάζει μια νέα αναθεώρηση των σχολικών βιβλίων, στα μέτρα της ευρωλαγνείας, της αμερικανολαγνείας, της αποθέωσης της “αγοράς”, του ιστορικού «αναθεωρητισμού» και του χυδαίου αντικομμουνισμού της (γριάς-μπαμπόγριας!) «Ηνωμένης Ευρώπης», τότε μην έχετε καμιά απολύτως αμφιβολία ότι θα εξαλειφθούν από τα σχολικά «Κείμενα Λογοτεχνίας» και από την «Ιστορία» ακόμα κι αυτές οι ελλιπέστατες και παραμορφωτικά διδασκόμενες λογοτεχνικές αναφορές στην Εθνική Αντίσταση, στο ΕΑΜ, στον ΕΛΑΣ και στην ΕΠΟΝ, που μπήκαν στα σχολικά βιβλία μετά το 1982…

Έτσι έχουν τα πράγματα στο σημερινό σχολείο και γίνεται ολοφάνερο ότι οι προοδευτικοί και επαναστάτες εκπαιδευτικοί και όλοι οι πραγματικοί δημοκράτες και πατριώτες αυτού του τόπου πρέπει να βρουν άλλες διόδους, πολύ πέρα και πολύ μακριά από την κατεστημένη σχολική εκπαίδευση, τα προγράμματα και τα βιβλία της, ώστε να φέρουν σε επαφή τη νέα γενιά του σήμερα με την πραγματική Ιστορία και τα αθάνατα φλογερά μηνύματα της ΕΠΟΝ και της ΕΑΜικής Εθνικής μας Αντίστασης συνολικά. Κι ακόμα καλύτερα: να παλέψουν αποφασιστικά για μια ΝΕΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ, όπου η ουσιαστική γνώση της ιστορίας θα είναι η προϋπόθεση και το θεμέλιο για το χτίσιμο της ΝΕΑΣ ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΖΩΗΣ.

Μόνον τότε θα μπορούσαμε να πούμε ότι το εκπαιδευτικό σύστημα μιας ΝΕΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ θα τιμήσει επιτέλους, όπως ακριβώς αξίζει και την επέτειο της ΕΠΟΝ.

Νίκος Παπακωνσταντίνου – antigeitonies3.blogspot.com