Πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Τετάρτης συγκέντρωση στα Προπύλαια και πορεία στη Βουλή ενάντια στο αντεργατικό νομοσχέδιο. Στο συλλαλητήριο που κάλεσε η ΑΔΕΔΥ συμμετείχαν πρωτοβάθμια σωματεία και συλλογικότητες.

Στο συλλαλητήριο συμμετείχε με δικό της μπλοκ η Εργατοϋπαλληλική Αγωνιστική Συσπείρωση (ΕΡΓ.Α.Σ) και το Μ-Λ ΚΚΕ

Με το αντεργατικό νομοσχέδιο που έφερε η κυβέρνηση στη δημοσιότητα μέσω της «Διαβούλευσης» κήρυξε τον πόλεμο με τον κόσμο της εργασίας, αμφισβητώντας τις πιο θεμελιώδεις κατακτήσεις της εργατικής τάξης. Με το τερατούργημα που προωθεί για ψήφιση βάζει οριστική ταφόπλακα στην οκτάωρη εργασία και στις συλλογικές συμβάσεις, χτυπά βάναυσα τα συνδικάτα, τα μοναδικά εργαλεία οργάνωσης και πάλης των εργαζομένων.

Παρά το μέγεθος και την ένταση της κυβερνητικής επίθεσης, το εργατικό – συνδικαλιστικό κίνημα εξακολουθεί να βρίσκεται σε συνθήκες σοβαρής υποχώρησης και σε μεγάλη αναντιστοιχία με το μέγεθος του νέου αντεργατικού οδοστρωτήρα. Η συνδικαλιστική πλειοψηφία της ηγεσίας της ΓΣΕΕ διαδραματίζει εδώ και καιρό έναν άθλιο ρόλο που ξεπουλά τους εργαζόμενους και τα συμφέροντά τους.

Στην ανακοίνωσή της η ΕΡΓ.Α.Σ σημειώνει, ανάμεσα σε άλλα και τα παρακατω:

Είναι φανερό ότι οι φιλοκυβερνητικές δυνάμεις της ΠΑΣΚ (ΚΙΝΑΛ) και της ΔΑΚΕ (ΝΔ), που ελέγχουν απόλυτα την ηγεσία της ΓΣΕΕ, έχουν αναλάβει το βρόμικο ρόλο να ξεπλύνουν και να εξωραΐσουν το αντεργατικό ν/σ της κυβέρνησης, να καταπνίξουν κάθε προσπάθεια αγωνιστικής και απεργιακής κινητοποίησης ενάντια στην κυβερνητική πολιτική. Πρέπει να δυναμώσει το μέτωπο της αντιπαράθεσης με τις δυνάμεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού, να ξεσκεπαστεί ο ύπουλος ρόλος τους που αφοπλίζει τους εργαζόμενους και τα συνδικάτα μπροστά στην κυβερνητική επίθεση.

Σοβαρό μερίδιο ευθύνης έχουν και οι συνδικαλιστικές δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ. Με δυσκολία και ασθμαίνοντας, αφού βγήκαν από τον πολύμηνο λήθαργο στον οποίο τους έβαλε ο ΣΥΡΙΖΑ με την πολιτική ουράς στη ΝΔ, υποχρεώνονται τώρα να μιλήσουν τάχα για αγώνες ενάντια στην κυβερνητική πολιτική. Πέρα όμως από τα παχιά λόγια εξαντλούν όλη την «αγωνιστικότητά» τους σε μια απεργιακή κινητοποίηση την ημέρα της ψήφισης. Με αυτή τη στάση οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ βγάζουν από τη δύσκολη θέση τον κυβερνητικό συνδικαλισμό, επιδιώκοντας να εκτονώσουν την πίεση από τη συσσωρευμένη λαϊκή δυσαρέσκεια με μια ανώδυνη και άσφαιρη κινητοποίηση τις παραμονές της ψήφισης του ν/σ.

Αδιέξοδη είναι και η γραμμή των υποτιθέμενων «συντονισμών» των πρωτοβάθμιων σωματείων, που μάλιστα το τελευταίο διάστημα έχει γενικευτεί για να συμπεριλάβει και συνδικαλιστικά σχήματα και συλλογικότητες που κινούνται γύρω από το λεγόμενο αντικαπιταλιστικό χώρο. Πρόκειται για μεθόδους που μιμούνται ως μικρογραφία και καρικατούρα το ΠΑΜΕ και την τακτική του, ενισχύοντας τον κατακερματισμό.

Τόσο το Μ-Λ ΚΚΕ όσο και οι συνδικαλιστικές του παρατάξεις, η ΕΡΓ.Α.Σ και ο Εκπαιδευτικός Όμιλος, μπροστά στο μέγεθος και την ένταση της επίθεσης της κυβέρνησης της ΝΔ, καλούν τα συνδικάτα και τα σωματεία σε πανεργατική μάχη για να μην περάσει το αντεργατικό νομοσχέδιο. Παρά τη γενικότερη κατάσταση στην οποία βρίσκεται το εργατικό-συνδικαλιστικό κίνημα, η πρόσφατη απεργιακή κινητοποίηση στις 6 Μάη με τη συμμετοχή χιλιάδων εργαζομένων και λαού αποτελεί σημαντική παρακαταθήκη. Οι ταξικές δυνάμεις του εργατικού-συνδικαλιστικού κινήματος πρέπει να καταβάλουν κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε να ξεπεραστούν τα εμπόδια και τα αναχώματα που θέτουν οι κυρίαρχες συνδικαλιστικές δυνάμεις, να σημάνει άμεσα συναγερμός στα συνδικάτα, να τεθούν σε τροχιά ενιαίας, μαζικής και πανεργατικής πάλης. Δεν πρέπει να κυριαρχήσει η συμβιβαστική και ηττοπαθής γραμμή της μιας κινητοποίησης την τελευταία στιγμή σαν κι αυτή που προωθούν οι συνδικαλιστικές δυνάμεις του ΠΑΜΕ, του ΣΥΡΙΖΑ και της ΠΑΣΚ (ΚΙΝΑΛ). Ούτε βέβαια και η πρακτική του κατακερματισμού των κινητοποιήσεων. Αντίθετα τα συνδικάτα πρέπει να σημάνουν ενιαίο απεργιακό πανεργατικό ξεσηκωμό με διάρκεια και ένταση. Είναι υπόθεση ζωτικής σημασίας για την εργατική τάξη και τα πλατιά λαϊκά στρώματα να μην περάσουν τα βάρβαρα κυβερνητικά μέτρα που φέρνουν το νέο εργασιακό μεσαίωνα.