Χρόνια πολλά και σε σένα πατέρα πρόσφυγα που σύρθηκες στα συντρίμμια να γυρέψεις τις σκονισμένες κούκλες της μικρής σου αγάπης επειδή έκλαιγε γοερά, σε σένα που σκέπασες με την αγκαλιά σου τα μωρά σου μέσα στην κόλαση της φωτιάς και του θανάτου, σε σένα που σύρθηκες χιλιόμετρα πάνω σε ματωμένα γόνατα να φυγαδεύσεις την οικογένεια σου, σε σένα που μπήκες μπροστά στις σφαίρες να δώσεις ζωή στη ζωή σου, σε σένα που ξεπουλήθηκες για δύο σωσίβια και μια βάρκα για να τους στείλεις μακριά από τον θάνατο, σε σένα που χάθηκες στα μαύρα παγωμένα νερά του Αχέροντα – Αιγαίου για να τους κρατήσεις ζωντανούς, σε σένα που σκίζεις τις σάρκες σου στα συρματοπλέγματα για λίγο νερό και λίγη ακόμα ζωή, σε σένα που περπάτησες δεκάδες χιλιόμετρα να τους δείξεις το δρόμο της φυγής και της ζωής, σε σένα που έμεινες ζωντανός και επιβίωσες ανάμεσα σε δράκους και σύγχρονα τέρατα διψασμένα για αίμα, ποτισμένα με μίσος και δηλητήριο, σε σένα που επιβίωσες για να τους σώσεις, για να μας σώσεις όλους μας…
Χρόνια πολλά και σε σένα πατέρα πρόσφυγα…

Δημήτρης Παπαδημητρίου (fb)

—————–Δείτε και αυτό: