Μια από τις πρώτες εξαγγελίες της νέας κυβέρνησης της ΝΔ είναι οι περιβόητες αυξήσεις που θα δοθούν στους δημόσιους υπαλλήλους, από το 2024. Πρόκειται βέβαια για αυξήσεις-κοροϊδία τις οποίες ο πρωθυπουργός και τα φιλικά του ΜΜΕ τονίζουν με απύθμενο θράσος. Φτάνουν δε σε τέτοιο σημείο εμπαιγμού, να βαφτίζουν αυτά τα ψίχουλα ως δήθεν έμμεση επιστροφή του 13ου μισθού.

Στην πραγματικότητα τα ψίχουλα που θα δοθούν από τις αρχές του 2024 και μιλούν για 70 ευρώ (μεικτά) σε κάθε δημόσιο υπάλληλο και επίσης μεικτά 20 ευρώ για ένα παιδί και 50 ευρώ για κάθε επόμενο, δεν θα ξεπερνούν στην πραγματικότητα τα 40-50 ευρώ καθαρά μηνιαίως και περίπου 15 ευρώ για κάθε παιδί, την ώρα που οι δημόσιοι υπάλληλοι εδώ και 13 χρόνια δεν έχουν πάρει ούτε ένα ευρώ αύξηση, αντίθετα έχουν υποστεί τεράστιες απώλειες στο ετήσιο εισόδημά τους. Από την περίοδο των μνημονίων (2011-2012) με νόμο, ο οποίος εξακολουθεί να ισχύει ακλόνητος, έχουν χάσει τον 13ο και 14ο μισθό (επιδόματα Χριστουγέννων, Πάσχα και καλοκαιρινό).

Επιπλέον, με το μισθολόγιο της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι τοποθετήθηκαν σε χαμηλότερο κλιμάκιο από εκείνο που βρίσκονταν πριν (κλάπηκε ουσιαστικά 1 μισθολογικό κλιμάκιο 2016 – 2017), αυξήθηκαν από 2 σε 3 τα χρόνια μισθολογικής εξέλιξης των κατηγοριών Υποχρεωτικής Εκπαίδευσης (ΥΕ) και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (ΔΕ), καταργήθηκαν μια σειρά επιδόματα και επιβλήθηκαν μια σειρά εισφορές και φόροι (ΕΝΦΙΑ, αλληλεγγύης, φυσικών προσώπων κ.λπ.), θεσμοθετήθηκε η λεγόμενη «προσωπική διαφορά» ώστε να παγώσουν επί της ουσίας οι όποιες πενιχρές αυξήσεις (λόγω αλλαγών στα μισθολογικά κλιμάκια).

Συνολικά, οι περικοπές που επέβαλαν στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων όλες μαζί ανεξαιρέτως οι κυβερνήσεις (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ), διαδέχονταν η μια την άλλη συνεχίζοντας την ίδια πολιτική, εφαρμόζοντας καθεμιά τους νόμους της προηγούμενης αλλά και ψηφίζοντας νόμους που επέφεραν επιπλέον μειώσεις, φτάνοντας αυτές οι περικοπές να κυμαίνονται μεταξύ 40-50% των μισθών.

Παράλληλα, ο πληθωρισμός που καλπάζει όλα αυτά τα χρόνια και ιδιαίτερα τα τελευταία, έχει ως αποτέλεσμα να έχουν χάσει μεγάλο ποσοστό της αγοραστικής τους δύναμης οι μισθοί όλων των εργαζομένων, δημόσιων και ιδιωτικών. Αυτό που βιώνουν στην καθημερινότητά τους οι εργαζόμενοι και επιβεβαιώνουν τα στοιχεία του ΟΟΣΑ, με βάση τα οποία μόνο το 2022 είχαμε μείωση του πραγματικού μισθού κατά 7,4%, ενώ ο πληθωρισμός το 2022 ήταν 9,6% και το πρώτο εξάμηνο του 2023 πάνω από 7%. Ενώ οι αυξήσεις – ψίχουλα που εξαγγέλλει η κυβέρνηση δεν θα φτάσουν καν στα όρια του φετινού πληθωρισμού – πόσο μάλλον αν αυξηθεί κιόλας, καθώς θα κυμανθούν στο 6,91% για δημόσιους υπαλλήλους (ΥΕ), στο 5,96% για τους (ΔΕ), στο 4,76% για τους τεχνολογικής (ΤΕ) και στο 4,5% για τους πανεπιστημιακής εκπαίδευσης (ΠΕ).

Στην πραγματικότητα, με το νέο μισθολόγιο που θα τεθεί σε ισχύ από την 1η Ιανουαρίου του 2024, η κυβέρνηση διατηρεί όλο το μνημονιακό νομικό πλαίσιο και τις περικοπές για τους μισθούς, ενσωματώνοντας όλες τις περικοπές των 3 μνημονίων των προηγούμενων κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή την περικοπή του 13ου και του 14ου μισθού, την κλοπή ενός ΜΚ για τα έτη 2016-17, τη μείωση του αφορολόγητου, την κατάργηση μιας σειράς επιδομάτων, την επιβολή δυσβάσταχτων εισφορών και φόρων.

Ας πάρουμε για παράδειγμα έναν πρωτοδιόριστο εκπαιδευτικό:
Ένας νεοδιόριστος εκπαιδευτικός (ΠΕ) χωρίς παιδιά που δουλεύει για πρώτη φορά στην Εκπαίδευση θα πάρει 873 ευρώ καθαρά, από 831 (διαφορά 42 ευρώ), ενώ το 2009 λάμβανε 1.180 ευρώ. Την ίδια στιγμή μόνο το ενοίκιο – που οι περισσότεροι αναγκάζονται να δίνουν, αφού δουλεύουν μακριά από τον τόπο τους – φτάνει τα 350 έως 500 ευρώ.

Ο παρακάτω πίνακας δείχνει τη διαφορά των καθαρών μισθών 2009 – 2023 για 2 κατηγορίες εκπαιδευτικών (χωρίς και με 2 παιδιά), με όλες τις περικοπές που έγιναν και πού θα φτάσουν οι μισθοί μετά τις υποτιθέμενες αυξήσεις του 2024. Αποκαλύπτοντας ξεκάθαρα πως και οι μισθοί του 2024 υπολείπονται, και μάλιστα πολύ, από τους μισθούς 15 χρόνια πριν, των εκπαιδευτικών.

Αποκαλυπτική για τις δήθεν αυξήσεις που εξήγγειλε η κυβέρνηση είναι και η εικόνα που μας παρουσιάζει ο παρακάτω πίνακας, στον οποίο αναφέρονται ενδεικτικά μισθοί δημοσίων υπαλλήλων ΥΕ και ΔΕ και μάλιστα ως μεικτά ποσά και όχι τα καθαρά που τελικά λαμβάνουν οι εργαζόμενοι:
Είναι σαφές πως οι μισθοί του 2009 ήταν υψηλότεροι ακόμη και μετά τις περιβόητες αυξήσεις που θα πάρουν το 2024.

Αυξήσεις σε θέσεις ευθύνης
Το νομοσχέδιο της κυβέρνησης, ωστόσο, επιφυλάσσει, και όχι τυχαία, γενναιόδωρες αυξήσεις των επιδομάτων των διευθυντικών στελεχών ως και 30% για να υλοποιήσουν τους στόχους του επιτελικού κράτους, στόχους που εναρμονίζονται με τις επιδιώξεις κερδοφορίας του κεφαλαίου και την περιβόητη αξιολόγηση που θα συνδέεται με τον μισθό και την εξέλιξη για την απόλυτη πειθάρχηση των εργαζομένων. Άλλωστε, η σύνδεση των μισθών με τη στοχοθεσία και την αξιολόγηση είναι για την κυβέρνηση ζήτημα υψίστης σημασίας, το οποίο δεν παραλείπει να επαναφέρει, αναφέροντας τα γνωστά «μπόνους» στους υπαλλήλους που πετυχαίνουν σε πολύ μεγάλο βαθμό τους στόχους, τους οποίους βάζουν κάθε φορά τα στελέχη των υπηρεσιών.

Αφορολόγητο
Τέλος, η διατήρηση του αφορολόγητου, στα 8.636 ευρώ για τον εργαζόμενο χωρίς παιδιά- αφορά το 50% των δημοσίων υπαλλήλων- θα βάλει χέρι μέσω της εφορίας στο ετήσιο εισόδημα, καθώς θα αντιστοιχεί περίπου σε 170 ευρώ από τα 600 που θα λάβει καθαρά ως «αύξηση» τον χρόνο. Όσο για το υπόλοιπο 50% που έχουν παιδιά, το συνολικό «κέρδος» που θα έχουν είναι επίσης πολύ πίσω από τις συνολικές απώλειες που είχαν όλα τα προηγούμενα χρόνια, όταν το αφορολόγητο είχε μειωθεί. Καθόλου τυχαία δεν είναι η περίοδος που η κυβέρνηση φέρει προς ψήφιση αυτό το νομοσχέδιο. Και μάλιστα, εσπευσμένα μέσα στον Ιούλιο νομοθετεί, για να το εφαρμόσει μετά από πέντε μήνες. Αυτό άλλωστε έχει κάνει και στην προηγούμενη θητεία της όταν κρίσιμα νομοσχέδια τα ψήφισε εν μέσω θέρους ή της πανδημίας, ποντάροντας στις αποδυναμωμένες αντιδράσεις των εργαζομένων.

Με αφορμή την κατάθεση του νομοσχεδίου, η ΑΔΕΔΥ πραγματοποίησε την Τετάρτη 19 Ιουλίου στάση εργασίας και συγκέντρωση στο υπουργείο οικονομικών, την οποία ανακοίνωσε μόλις μια ημέρα πριν. Επίσης, έσπευσε να ανακοινώσει αόριστα και την επόμενη κινητοποίησή της για το μισθολόγιο, η οποία θα γίνει όταν το νομοσχέδιο εισαχθεί για συζήτηση και ψήφιση στη Βουλή. Καμιά απολύτως έκπληξη από τη συνδικαλιστική ηγεσία της ΑΔΕΔΥ και των βαρύτατων ευθυνών της, καθώς συνεχίζει ακάθεκτη στα πλαίσια της ίδιας τακτικής συναίνεσης και υποταγής στην κυβερνητική πολιτική, επιδιώκοντας πρώτα και κύρια να καλλιεργήσει κλίμα κατευνασμού και παράλυσης των αντιδράσεων των εργαζομένων.

Κατά τη διάρκεια της άμαζης συγκέντρωσης εργαζομένων στο δημόσιο, στο υπουργείο οικονομικών, αντιπροσωπεία της ΑΔΕΔΥ συναντήθηκε με τη νέα ηγεσία του υπουργείου οικονομικών. Στη συνάντηση, ο υπουργός με περισσή έπαρση και κυνισμό δήλωσε στους εκπροσώπους των εργαζομένων, μεταξύ άλλων τα εξής:
«Πρέπει να είστε ικανοποιημένοι που πρώτη φορά μετά από 14 χρόνια δίνονται αυξήσεις.» και κάλεσε τους εργαζόμενους να «μην υποτιμούν τα 70 ευρώ μεικτά που δίνει, γιατί ένα μέρος του μεικτού μισθού πάει στις συντάξεις άρα είναι μισθός.» Πρόσθεσε πως «η κυβέρνηση ψηφίστηκε πρόσφατα για τις δεσμεύσεις της και τέτοια ήταν και η πρόβλεψη για 500 εκατομμύρια ευρώ για τις αυξήσεις. Και πως με αυτά συμφώνησαν και οι ξένοι» …δηλαδή η ΕΕ. Έφτασε μάλιστα στο σημείο να πει ότι «η αύξηση των 40 ευρώ περίπου μαζί με το market pass, την επιδότηση του ρεύματος και τη δυνατότητα να μειώσουμε τον ΕΝΦΙΑ αν οι εργαζόμενοι ασφαλίσουν τα σπίτια τους, ανεβάζει τον μέσο μισθό στο δημόσιο στα 1450 ευρώ καθαρά.»!

Επιστέγασμα της αντίληψης που έχει η κυβέρνηση ήταν η δήλωσή του ότι «είναι φανατικός οπαδός της αξιολόγησης και πως βάζει προσωπικό στοίχημα το τρίπτυχο, αξιοκρατία, αξιολόγηση και επιβράβευση όσων δουλεύουν.» Κλείνοντας χωρίς κανένα πρόβλημα «ότι οι μεγαλύτερες αυξήσεις στα στελέχη έχουν να κάνουν ακριβώς με το παραπάνω τρίπτυχο.»

Οι εργαζόμενοι απέναντι στη νέα κυβέρνηση της ΝΔ, που έρχεται «καλπάζοντας» να συνεχίσει και να εντείνει την επίθεση εναντίον τους, δεν έχουν άλλη επιλογή από το να οργανώσουν την πάλη και τον αγώνα τους, μέσα από τα σωματεία τους. Μόνο οι αγώνες τους μπορούν να βάλουν φρένο στα αντεργατικά σχέδια της κυβέρνησης και να διεκδικήσουν πραγματικές αυξήσεις που θα τους επιτρέψουν όχι μόνο να καλύπτουν τις οξυμμένες ανάγκες τους, αλλά και να βελτιώνουν το βιοτικό τους επίπεδο.

πηγή: Λαϊκός Δρόμος